Namen

Mijn gedachten gaan nog vaak naar Wysiwyg,
maar Klavdia sluipt waakzaam dichterbij;
zij begeeft zich waar ik ga, sta, zit of lig,
maakt mij thuis mee vanop de eerste rij.

Lang bleef ik soms mijn korthaar Rilke noemen
en sinds de wending, hij moest eens weten,
hoor ik mezelf de Klauw als Wysi roemen –
daar kom je niet mee weg bij het daten.

Zo helder als het lengen van de dagen,
zo mysterieus de namen die wij dragen,
de rollen die elk mens zijn toebedeeld.

Hoe klein ook, handel groots binnen die grenzen,
hou voeling met de grilligste tendensen
en weet, er zit vertraging op uw beeld.